De randen van het grote nest stevig staande krijgen, dat was mijn grote uitdaging. In mijn vorige blog schreef ik erover hoe mijn eerste pogingen daartoe jammerlijk mislukten. En toch moest en zou het op een of andere manier lukken. Maar hoe dan? Ik bleef er voortdurend over denken, tot me uiteindelijk de juiste oplossing inviel: knopen aanzetten aan weerszijden van het stramien op ongeveer 7 cm van onderaf en lussen op de binnen- en buitenrand. Het was veel werk, maar het lukte.
En zo kwam het dan uiteindelijk toch nog goed met het nest.
Op de zondag voor Kerstmis kon ik eindelijk Jan zijn kamer weer teruggeven… Al die tijd had het nest bij hem middenin de kamer gestaan, waar ik hem zeer dankbaar voor ben. De randen van het nest zitten nu weer netjes opgerold in een grote sporttas.
De bodem van het nest logeert nog wel bij Jan, op zijn logeerbed…
Reactie plaatsen
Reacties