Vertelmuseum De Vlechtvogel

Het vrijdagse blog is deze week weer eens een zaterdags blog geworden, omdat ik domweg er pas veel te laat aan dacht.

Alle twaalf borduurwerkjes met mijn intenties voor het nieuwe jaar zijn klaar, dat wil zeggen, het handborduurwerk is klaar. Daarna was het tijd om te bedenken wat ik ermee wou doen. Zou ik er een wandkleed van maken, een kussen, een boek of nog iets anders?

Nee, niet ik ben jarig vandaag, maar mijn website! Vandaag is het namelijk precies een jaar geleden dat ik deze website begon. Ik had er zelf niet aan gedacht, maar een mailtje van mijn hosting provider herinnerde me eraan.

Het is inmiddels alweer 6 januari, Driekoningen. De ‘tijd tussen de tijd’  is weer voorbij, maar ik ben nog maar halverwege met mijn project van het borduren van mijn intenties voor het Nieuwe Jaar.

Deze weken zijn wat anders dan anders. Ik gebruik deze ‘tijd tussen de jaren’, zoals deze tijd vroeger werd genoemd, om terug te kijken en vooruit te kijken. Dit jaar doe ik dat door mijn intenties voor het komende jaar vast te leggen in kleine borduurwerkjes. Het is de bedoeling dat het er twaalf worden: voor elke maand een. Maar tot nu toe heb ik er nog maar twee gemaakt. Het zal dus wel niet lukken om ze alle twaalf voor Driekoningen klaar te hebben, maar ik ga rustig verder.

Bij dezen wil ik de lezers van dit blog graag prettige feestdagen toewensen en ook alvast alle goeds voor het nieuwe jaar!

Met de winterse temperaturen van de afgelopen week vond ik het hoog tijd worden voor een warme muts in sprang. Het patroon van deze muts had ik al jaren klaarliggen. Het is een patroon van een dubbelwandige muts, ‘Diamond Pattern Hat’ door Carol James. Het patroon van de muts is eigenlijk bedoeld voor vrij dik garen, maar met mijn wat dunnere garen bleek het ook prima te kunnen. Ik heb hetzelfde aantal lussen opgezet, maar het patroon wat vaker herhaald, zodat ik nu wat meer ruiten op mijn muts heb dan in het originele patroon. Het doorlopende ruitpatroon ontstaat door een afwisseling van rechts en links vlechten, ofwel Z- en S-twist.

De goudjasjes zijn inmiddels ook klaar.

Mijn vrijdagse blog is deze week een zaterdags blog geworden want ik was compleet vergeten mijn blog te schrijven, tot ik het gisteravond te laat ontdekte. De terriër in mij (zie vorig blog) had het natuurlijk nog wel willen schrijven, maar zijn baasje  heeft hem op tijd een halt toegeroepen, zodat mijn nachtrust niet door laat computerwerk is verstoord. Hoera voor het baasje van de terriër!

Wie tijdens de Verhalenavond naar mijn verhaal heeft geluisterd, heeft mij horen vertellen over de terriër in mij. De terriër die zich ergens in vast kan bijten en dan niet meer van loslaten weet. Die terriër heeft me in het verleden vaak uitgeput: ik moest en zou bewijzen dat ik toch nog wel wat kon.

Vanavond is het zover: Verhalenavond .

Het grote vertelnest is vandaag klaar gekomen. Ik heb het stuk sprang voor de bovenkant van het nest aan de onderkant met stroken stof bevestigd. Daarna heb ik de lange strook sprang, van de gedraaide koorden, rondom het nest gelegd en eveneens aan de onderkant vastgezet. Het is een behoorlijk robuust nest geworden.