Het snoezelkleedje is klaar en ligt nu in het Vertelmuseum te wachten op een gelegenheid waarbij het gebruikt gaat worden.
Als er iemand met dementie op bezoek komt mag er zo’n snoezelkleedje op schoot worden genomen.
Snoezelkleedjes zijn vooral geschikt voor mensen met rusteloze handen, die graag iets te voelen willen hebben.
Bij het maken van snoezelkleedjes let ik er altijd op dat er veel aan zo’n kleedje te beleven valt: een rits die open en dicht kan, soms ook knopen en knoopsgaten (deze keer niet), verschillende texturen om te voelen, iets dat geluid maakt en verrassingen als je bijvoorbeeld de rits opendoet of iets omklapt. Ik besteed ook veel zorg aan de afwerking. De achterkant moet er bij mij ook aantrekkelijk uitzien.
Ook probeer ik er iets herkenbaars van vroeger in te verwerken, zoals bijvoorbeeld een kantje of een houten garenklosje.
Zie ook het filmpje hieronder.
Reactie plaatsen
Reacties