Alowieke

In mijn Vertelmuseum heb ik dikwijls bijzondere ontmoetingen. Mijn verhaal en het sprookjesbos nodigen daartoe uit. ‘Allemaal hebben we een eigen verhaal. Als we willen dat er iets verandert, dan zal elk verhaal gehoord moeten worden’, zo schreef Alowieke van Beusekom een aantal weken geleden op haar blog. Voor mij was dit de aanleiding om haar uit te nodigen in mijn Vertelmuseum. Alowieke zei meteen ja en zo kwam het dat we elkaar vorige week vrijdag ontmoetten.

Het was een heel bijzondere ontmoeting. Alowieke kan heel goed luisteren en ging steeds meer mee in mijn verhaal. Maar ze heeft ook zelf een bijzonder verhaal dat de moeite waard is om gehoord te worden. De eerste keer dat ik haar ontmoette, zag ik haar lopen met haar Wandelhuis, haar woonwagen die ze zelf heeft gebouwd en waarmee ze door Friesland heeft gelopen, als ‘een kleurrijk wandelprotest tegen de rotgang der dingen’.

Alowieke kwam zo ook langs Heerenveen, met haar ‘rijdende verhalenhuis’. Ze vroeg me de weg naar Rotstergaast en gaf me een kaartje. Sindsdien volg ik haar via Facebook en haar blog. Alowieke is inmiddels ‘geland’ in Bears, als een ‘gewortelde nomade’, want ‘stilstand is vooruitgang in het algemeen belang’, aldus Alowieke.