Vertelmuseum De Vlechtvogel

Het liefst had ik hier nu een vrolijk verhaal verteld over mijn lappenmand en wat ik daaruit tevoorschijn tover. Maar helaas, ik zit zelf in de lappenmand met gordelroos op mijn hoofd. Hierdoor ligt alles voor onbepaalde tijd stil. Ik hoop de draad zo snel het gaat weer op te pakken, maar ik verwacht de komende weken nog niet tot veel in staat te zijn. De mooie garens die ik zaterdag heb gekregen van Marlien Waijenberg blijven hier nog even onaangetast liggen, maar ik verheug mij er al op om hier binnenkort mee aan de slag te kunnen. Als het eenmaal weer zover is dat ik weer wat meer kan, zal ik daar graag over vertellen in een volgend blog.

Deze week de laatste loodjes van de grote schoonmaak iin het museum: het grote nest met Alchemie.

Als het warm is, zoek ik graag een bankje in de schaduw om lekker met sprang bezig te zijn, terwijl ik onderwijl kan genieten van de vogelgeluiden om me heen en een hert dat zomaar vlak langs me voorbijkomt.

Langzaam vooruit, dat is mijn thema voor deze zomer. En dat geldt niet alleen voor het gordijn in sprang, maar ook voor andere dingen. Ik heb vanaf mijn vroege jeugd veel spanning opgeslagen in mijn lichaam en ondanks het vele werk dat ik al aan mezelf heb gedaan, zit die spanning er nog steeds. In het dagelijks leven merk ik het zelf maar nauwelijks, omdat het voor mij gewoon is om me zo te voelen. De gevolgen van al die spanning in mijn lijf merk ik wel. In slaap vallen is soms lastig en een hele nacht doorslapen lukt me bij lange na niet. Ook vertaalt de spanning zich al tientallen jaren naar diverse lichamelijke klachten. Ik heb in de loop der jaren heel veel therapieën geprobeerd, maar zonder blijvend resultaat.

Jan van Hiele had al heel lang de wens om een wandkleed voor de zomer te maken, maar op een of andere manier kwam het er maar nooit van. Hij had de meeste materialen al in huis, maar wist niet hoe te beginnen. Dit jaar moest het er dan toch maar eens van komen, maar waar te beginnen?

Deze week ben ik vooral met andere dingen bezig geweest dan sprang en schrijven, hoewel ik ook dat nog wel heb gedaan. Ik ben onder andere bezig geweest met het maken van kabouters. In dit geval, op speciaal verzoek, kaboutervrouwtjes, dus geen kabouters met baard. 

Op een mooie zonnige middag ging ik er met de fiets op uit om een bankje in de schaduw te zoeken. In het Ketliker Skar vond ik zo’n bankje, middenin het bos.  Ik haalde de sprang, die ik speciaal voor dit doel in allerijl had opgezet, uit mijn fietstas tevoorschijn en nam plaats op het bankje, met mijn sprang. Genietend van de vogelgeluiden om me heen, bleef ik zo rustig een hele poos zitten vlechten. Toevallig kwam er ook nog een bekende langs, zodat ik nog een tijdje wat gezelschap had. Op de foto is het resultaat te zien van een middagje werken in het bos. Ik had geen haaknaald meegenomen (om de laatste toeren te vlechten) en had daarom ook moeilijk nog verder kunnen komen. 

Deze week ben ik, deels samen met Jan van Hiele, weer verder gegaan met de grote schoonmaak in het museum. We hebben samen o.a. de erker en alles daarin schoongemaakt en ik had eerder al het kamerscherm met daarin de wever en de nachtegaal gedaan. Onder dat kamerscherm (of eigenlijk sprookjesscherm) bevindt zich nog een hele sprookjeswereld op zich, met allerlei paddenstoelen en verschillende soorten begroeiing. Ik heb het destijds met veel plezier gehaakt, gebreid en gesprangd. De meeste paddenstoelen heb ik gemaakt tijdens een CKAL (Crocheting and Knitting ALong) op het International Freeform Forum (IFFF) op Ravelry.

Jazeker - ik doe dit jaar weer mee met de Kunstroute Heerenveen. Zet de data maar alvast in de agenda: 16 en 17 september. Van 28 augustus tot en met 29 september zal er bovendien nog een tentoonstelling in de bibliotheek van Heerenveen zijn met werk van de deelnemende kunstenaars.

Ik ben deze week begonnen aan de grote schoonmaak in het museum. Dat wil zeggen dat alle vogels en draken, sprookjesbomen, kamerschermen, lampen, nesten, enzovoorts voorzichtig moeten worden afgestoft en indien nodig moeten worden behandeld tegen motten.

Afgelopen dinsdag had ik opnieuw een groepje kinderen in mijn museum voor een vertelvoorstelling. Ditmaal waren het vijf iets jongere kinderen met twee begeleiders.

Afgelopen dinsdag verwachtte ik een vertelvoorstelling te geven voor vijf kinderen, maar het liep anders dan verwacht: het werden twee vertelvoorstellingen, eerst voor een groep van vijf kinderen met een begeleider en daarna nog voor een groep van vier kinderen.